Jest to cerkiew łemkowska, orientowana, drewniana, konstrukcji zrębowej. W XIX wieku gruntownie przebudowano trójdzielną świątynię na dwudzielną, poszerzono nawę, zlikwidowano babiniec i przesunięto na zachód wieżę. Ściany cerkwi oszalowane są poziomym deskowaniem, góra wieży pionowym.

Wnętrze pokrywa polichromia Józefa Bogdańskiego z drugiej połowy XIX wieku. Szczątkowo zachowała się dekoracja z XVIII wieku, kompletny jest barokowy ikonostas z XVIII wieku, przy którym pracował Józef Bogdański, protoplasta znanego malarskiego rodu. Autorzy pozostałych ikon (1756) nie są znani. Wnętrze zdobią także dwa późnobarokowe ołtarze boczne, a na ścianach przedsionka obrazy z XVIII wieku. W prezbiterium znajduje się barokowy ołtarz z rzeźbami świętych Piotra i Pawła, w nawie późnobarokowe ołtarze boczne. Na uwagę zasługują malowane tarcze na izbicy.

W latach 1947–1997 cerkiew w Śnietnicy była użytkowana jako kościół rzymskokatolicki świętego Andrzeja Boboli. Obecnie nadal służy grekokatolikom.

Jej poddasze zamieszkuje kolonia rzadkich nietoperzy – podkowców małych umieszczonych w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt.

Cerkiew znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej w Małopolsce.